De betekenis van mijn tattoos

Grappig genoeg zijn mensen altijd ontzettend verbaasd als ze erachter komen dat ik 3 tatoeages heb. De laatste jaren is het iets meer mainstream geworden, maar kennelijk hadden ze daarvoor nooit gedacht dat ik zo’n ‘bad ass’ was.
Goed, nu klinkt het net alsof ik helemaal onder zit van boven tot onder, maar dat is niet waar!

Omdat niet al mijn tatoeages even goed te snappen zijn voor anderen wordt me vaak gevraagd naar de betekenis van mijn tattoos. Dat is altijd leuk! Want over mijn plaatjes is heel hard nagedacht en ze zijn dan ook heel speciaal voor me.

De allereerste tattoo die ik liet zetten. Ik geloof in het najaar van 2010, maar ik wilde het al sinds mijn tienerjaren. Needless to say dat ik er nogal lang over na het gedacht.
Heel lang wist ik niet wat ik wilde, totdat ik letterlijk midden in de nacht wakker schrok en precies wist wat het moest zijn en waar.

AM is de naam van mijn allereerste echte vriendinnenclubje. Een groep van zo’n 10 of 12 meiden op de middelbare school met wie we lief en leed deelden en heel veel tijd doorbrachten. Toen ik mijn tattoo liet zetten bestond de AM al jaren niet meer, tóch koos ik voor deze naam.

In mijn tatoeage zijn de letters AM bruin gekleurd, omdat vriendschap de wortels zijn van liefde. En groeien dan ook takjes met hartjes aan. Tegelijkertijd geeft het aan dat vriendschap iets heel organisch is, het komt en gaat. Soms is het heel hecht, dan valt het uit elkaar. En dat is oké.
Ik ben graag alleen en vergeet soms gezelschap op te zoeken, als ik naar deze tattoo kijk dan word ik helemaal warm vanbinnen en besef ik me weer hoe belangrijk mijn vrienden voor me zijn.

Deze tattoo heb ik helemaal zelf ontworpen (wellicht herken je de hartjes en takjes in mijn logo…) en laten zetten bij On Edge in Den Haag.

Toen ik de drempel eenmaal over was liet ik na een half jaar al mijn tweede tatoeage zetten. Wederom bij On Edge, omdat ik zo blij was met mijn eerste!

Ook deze zat al veel langer in mijn hoofd! Ooit heb ik dit liedje gehoord, ik denk rond mijn 14e. Heel random, op de in flight country zender van de KLM, tijdens een lange vlucht. De tekst raakte me ontzettend en dit liedje is me altijd bijgebleven.

Het gaat over een man die ernstig ziek wordt en aan hem wordt gevraagd ‘Man, what did you do?’.
Hij antwoordt dat hij is gaan skydiven, de Rocky Mountains heeft beklommen, rodeo rijden; kortom: allerlei dingen die je niet zo snel zou doen. En dan zegt hij ‘One day I hope you get the chance, to live like you were dying’.
In feite is het natuurlijk een soort YOLO, of carpe diem, een reminder die ik soms nodig heb omdat ik me graag terug trek in mijn schulpje. De mooiste zin vind ik: ‘I became a friend, a friend would like to have,’ een zin waar ik mezelf vaak aan herinner.

De tattoo staat bovenaan mijn rug, als ik dan even bij de pakken neer zit dan denk ik aan de betekenis van deze tattoo en ga ik automatisch rechtop lopen. De tekst heb ik dan ook laten zetten in mijn eigen handschrift, het is een reminder van mezelf aan mezelf. (Hij staat overigens in het midden, ik sta scheef op de foto!)

Mijn derde tattoo liet ik zetten in de zomer van 2013. Ik had alweer een tijdje de tattoo-kriebels en zat op iets kleins en moois te broeden. In deze tijd liep ik al een tijdje bij een hele fijne psycholoog om een einde te maken aan een reeks depressies.

Wat ik me realiseerde na een tijdje is dat hoop het sterkste is wat een mens heeft. Als er een sabeltandtijger voor je grot loopt, dan wacht je af in de hoop dat hij weggaat. Of als de pest door het land gaat dan maak je er geen einde aan, je hoopt dat jij overgeslagen wordt. Hoop is hetgeen wat ervoor zorgt dat er altijd ergens een silver lining te zien is, zelfs in mijn zwaarste depressie is er ergens hoop geweest dat ik er weer uit zou komen.

Nu draag ik mijn ‘hope’ met veel trots. Het is een teken van overwinning voor me, en ik vind het mooi om de sterkste eigenschap van de mens zo zichtbaar met me mee te dragen.

Deze tatoeage liet ik zetten bij Classic Ink and Mods in Amsterdam. De jongen die hem zette vond hem eerst heel simpel en stom, maar toen ik hem de betekenis van deze tattoo vertelde sloeg hij om. Hij vertelde me zijn eigen verhaal, vol met hoop, en sloot af met “I’ll put a little bit of actual hope in this tattoo.” En nu is deze tatoeage nóg specialer!

Wat ze zeggen is waar: als je er eenmaal eentje hebt dan wil je er meer. De maagdelijkheid van je huid is toch al verbroken dus de drempel is lager. Daarom sta ik vaak bewust stil bij de betekenis van mijn tattoos, zodat ik niet in de verleiding kom om snel een mooi plaatje te laten zetten wat ik toevallig zie. Het moet écht heel speciaal zijn, anders komt het er niet op.

Of ik er nog meer dan deze 3 zou willen weet ik niet. Op dit moment heb ik er geen behoefte aan, en ik weet ook dat Jan het niet zo mooi vindt dus dat speelt ook mee. Als ik in de toekomst weer iets wil dan heb ik wel een regel: ik moet een specifiek idee minstens een jaar willen voordat ik een afspraak mag maken bij een tattooshop. Want betekenis aan tattoos verbinden is zo gepiept, maar zo’n betekenis behouden voor altijd, dat is soms lastig.

Heb jij tatoeages? Of zou je er eentje willen?