~Longread! ~
Timing was het keyword van mijn januari. Hartstikke hard gewerkt, en net op tijd want ik belandde ineens in het ziekenhuis!
Op dezelfde dag dat ik een spoedoperatie kreeg stond bij ons thuis de timmerman voor de deur. De grote verbouwing is begonnen.
Een beetje chaotisch, een beetje pijnlijk, maar uiteindelijk een prima eerste maand van het jaar!
Soundtrack van de maand
Weer terug in blogland!
Al in het najaar had ik in mijn todo-list een taak gezet voor mijn blog. "Aylovelife nieuw leven inblazen" luidde de duidelijke titel.
Ik had een tijdje in de knoop gezeten met mijn blog. Tussen alle blogs en online magazines kreeg ik steeds sterker het gevoel dat ik meer een niche moest kiezen en daarbinnen dan kon gaan groeien. Maar in de praktijk vond ik dat zelf helemaal niet leuk, en dat uitte zich in *crickets*...
En dus besloot ik om gewoon door te gaan met waar ik mee bezig was. Want dat was immers de insteek waarmee ik ooit begon. Anderen inspireren zich goed te voelen, en je goed voelen kan nou eenmaal door vanalles!
Toen werd ik zwanger en stond alles een beetje op zijn kop, vooral mijn energieniveau. Daarnaast was al een tijdje de achterkant van mijn blog kapot en moest ik er echt even technisch induiken om dat te fixen.
Wat ook meespeelde is dat ik altijd blogde om te ontspannen, lekker 's avonds nog even achter mijn laptop zitten. Maar sinds ik mijn eigen bedrijf heb zit ik al de hele dag thuis achter de laptop. Het voelde dus minder als ontspanning en meer als werken.
Gelukkig heb ik inmiddels mijn mojo weer helemaal gevonden! Mijn site is gefixt, ik heb weer leuke onderwerpen bedacht en het voelt weer als ontspanning. I'm back!
Heel hard werken
Voor een maandoverzicht kijk ik altijd terug in mijn foto's, wat heb ik ook alweer gedaan?!
Ik vond het al zo verdacht stil op mijn camera roll, maar nu weet ik het weer: ik heb gewoon hartstikke hard gewerkt!
Al mijn klanten hebben het druk, wat ervoor zorgt dat ik het ook druk heb gehad.
Op zich ben ik daar natuurlijk heel blij mee, maar het is soms best lastig te plannen allemaal. Vooral omdat ik 1 klant heb die mijn tijd vaak opeist, en ik het lastig vind om continue mijn grenzen aan te moeten geven bij haar.
Daarnaast is januari BTW-maand en is het daardoor automatisch iets drukker bij mijn klanten. Last minute nog wat bonnen opsnorren die ik nog miste en die ik dan nog moet verwerken enzo.
Ook het bedrijf van mijn vriend draait op volle toeren, wat ervoor zorgt dat ik het ook drukker heb met het werk wat ik voor hem doe.
Al met al: hard gewerkt dus!
En toen lag ik ineens in het ziekenhuis...
Tjsa, gelukkig had ik dus daarvoor al veel werk gedaan, want onverwachts belandde ik ineens in het ziekenhuis voor een spoedoperatie!
Na een paar dagen van helse pijn en van het kastje naar de muur te zijn gestuurd belandde ik voor de 3e keer in 1 week op de Spoedeisende Hulp. Ondanks dat er niets aan mij te zien was bleef de pijn maar toenemen.
Slapen kon niet meer, plassen kon niet meer, zitten, staan, liggen, lopen; ik was afgeschreven. Gelukkig was er die avond een arts die mij niet weer weg wilde sturen en het tijd vond om mijn bloed te prikken. Ik bleek te hoge infectiewaarden te hebben en er werd een verder onderzoek ingesteld.
De volgende dag moest ik terugkomen en bleek uit het onderzoek dat ik een abces had bij het allerlaatste stuk van mijn darm. De hoge infectiewaarden duidden erop dat het niet lang meer zou duren voordat dit abces zou gaan 'ontploffen.' En dan heb je dus grote kans op bloedvergiftiging of een ontsteking in je buik. Niet bepaald ideaal op een normale dag, als er een baby in je buik woont dan is dit levensgevaarlijk.
En zo belandde ik ineens in een stroomversnelling! Ik werd opgenomen op de kraamafdeling zodat ze de baby in de gaten konden houden. Voordat ik goed en wel op het bed lag mocht ik al naar beneden voor de operatie. Met een ruggenprik i.p.v. narcose hebben ze via mijn bil het abces open gemaakt en schoongemaakt. Lekker verhaal hè?!
Herstellen maar!
Om ervoor te zorgen dat een abces niet weer gaat ontsteken laten ze de wond open. Het kan dan van binnen naar buiten toe helen, in plaats van dat er een holte achterblijft.
Dat is in theorie een heel goed idee, in de praktijk is het minder prettig. Een snee in je hand is zo dicht, daar is je huid vrij dun. Je bil heeft iets meer lagen huid dan dat, en dus had/heb ik een vrij grote vleeswond in mijn bil.
Meerdere keren per dag sta ik onder de douche om de wond te spoelen en ik loop al tijden met kraamverband of maandverband rond. Want tjsa, een open wond vertrekt niet met stille trom, die maakt er een zooitje van.
Omdat zitten nog niet ging heb ik uiteindelijk het hele laatste stukje van januari liggend doorgebracht.
Veel geslapen, vaak gedoucht, weinig gewerkt. Best een ideaal leventje, als de oorzaak niet zo vervelend was geweest.
Wat ik een heel leuk en fijn bijkomend voordeel vond: de baby werd heel blij van mijn rust. Ik lig dus de hele dag met haar te spelen, want zij koprolt door mijn buik en kruipt lekker tegen mijn hand aan wanneer ik die op mijn buik ligt. Heel gezellig!
Ding, dong, wij komen voor de verbouwing!
Ohja, dat vergeet nou bijna nog in het geheel!
De ochtend na onze nacht op de SEH (we waren om 02.00 uur pas thuis) ging om 08.00 uur de deurbel. De aannemer en de timmerman.
Waren wij in alle ellende natuurlijk totaal vergeten dat ze uitgerekend die dag zouden gaan beginnen met een vrij ingrijpende verbouwing in huis!
Ik moest terug naar het ziekenhuis voor het onderzoek en later dus weer naar een ander ziekenhuis voor de operatie. En ondertussen reed Jan heen en weer tussen het ziekenhuis en thuis, want daar begon het gesloop en getimmer! Timing hee!
Gelukkig hebben we een goede aannemer die onze input echt niet meer nodig heeft. Die zet iedereen aan het werk en dan gaat het hartstikke goed.
Onze vliering was echt een vliering, met een luik en een uitschuiftrap. Maar omdat de logeerkamer een babykamer moet worden, wilden we toch wel graag een normale trap naar boven. Zo creëer je gewoon een extra kamer in huis!
En dus werd een giga gat gemaakt en een vaste trap geplaatst. De hele vliering is gestript en wordt opnieuw opgebouwd. Het wordt mooi gestuct, er komen spotjes in, etc. De babykamer krijgt eenzelfde metamorfose.
Daarnaast wilden we al een tijdje af van de spachtelputz op de muren en de oude vloerbedekking boven. De komende tijd gaat het dus nog even door, maar je kan nu al zien dat het eindresultaat echt heel gaaf gaat worden!
Gelukkig heb ik voordat ik plat ging nog een paar mooie winterochtenden meegepakt. Lekker gewandeld met hond en vriend! Al met al een beetje een chaotische maand. Zo vliegt de tijd wel voorbij natuurlijk!
Hoe was jouw januari?
