Een nieuwe update voor Ayla’s Grote Avontuur, en jongens en meisjes, deze keer ga ik het hebben over het lichaam! Mijn Grote Avontuur is er namelijk om jullie te vertellen over het leven na de burn-out. En gek genoeg ben ik nu veel meer bezig met de symptomen van stress dan ik tijdens mijn burn-out was. Eigenlijk moet ik het anders zeggen: ik ben op zoek naar de symptomen van ontstressen, niet van stress.
Ik gebruik ‘symptomen’ bij gebrek aan een beter woord, wat ik bedoel is wat er met je lichaam gebeurt wanneer die stress er langzaam weer uit gaat. De afgelopen maanden heb ik me onwijs verbaasd over het gebrek aan informatie over de symptomen van ontstressen.
Je leest overal wel hoe je door een herstelperiode heen moet komen, maar nergens kan ik vinden wat er met je gebeurt ná deze herstelperiode. Terwijl dat, in mijn belevenis, eigenlijk heel veel is!

Herstellen van een burn-out duurt lang
Dit zal voor de meeste mensen geen nieuwe informatie zijn. Je hebt je lichaam helemaal naar zijn grootje geholpen, en voordat dat allemaal weer op orde is ben je een behoorlijke tijd bezig.
Ergens op het wereldwijde web heb ik me laten vertellen dat het 1,5 keer zo lang duurt om te herstellen dan de periode dat je overspannen was. Let dan goed op het woord overspannen, dat is een van de voorstadia van een burn-out. Al met al kan je dus wel jaren overspannen zijn voordat die burn-out aan je deur klopt. Kan je nagaan hoe lang die 1,5x hersteltijd dan is.
Hoé je herstelt is denk ik voor iedereen anders. Rust nemen, maar niet stilzitten is denk ik wat mij erdoorheen heeft geholpen. Er is iets mis met je lichaam, niet met je hoofd. En als je je hoofd stillegt dan zit je voor je het weet depressief thuis te kniezen. De ultieme balans vinden tussen die enorme hoeveelheid rust die je lichaam nodig heeft en jezelf toch bezig houden.
“I was a little excited but mostly blorft. “Blorft” is an adjective I just made up that means ‘Completely overwhelmed but proceeding as if everything is fine and reacting to the stress with the torpor of a possum.’ I have been blorft every day for the past seven years.” Tina Fey; comédienne, auteur
Wat zijn de symptomen van ontstressen?

Ook dit zal denk ik voor iedereen anders zijn, maar ik wilde gewoon ergens op het internet een plekje maken om ze te benoemen. Althans, hoe ze voor mij zijn.
Het is natuurlijk niet zo gek dat als er zoveel symptomen van stress zijn, dat je lichaam ook wat doet als die stress je lichaam verlaat. Je zit jarenlang vol met teveel cortisol, adrenaline spat door je lijf om niks, je slaapt veel te slecht, etc. Als dat gaat rechttrekken lijkt het mij logisch dat er wat gebeurt.
Dit is wat er met mijn lichaam gebeurde (sorry, not sorry, voor de Too Much Information; als je (vrouwen-)lichamen vies vindt dan raad ik je aan om niet alle items hieronder open te klikken!)
Ik hoop dat ik door dit te delen misschien ook iemand anders een beetje heb geholpen die tegen allerlei symptomen van ontstressen is aangelopen. En ik ben benieuwd wat ik allemaal nog meer ga meemaken!
Als je je herkent in mijn verhaal dan zou ik het superleuk vinden als je een reactie achter wilt laten! Ben wel benieuwd of er nog meer mensen zijn die hebben ondervonden dat hun lichaam ook na de burnout nog allemaal symptomen vertoonde!
Deel dit met mensen die het ook nodig hebben!
Comments 7
Ik ben weliswaar niet aan het herstellen van een burn out maar wel van een zeer stressvolle periode. Nu dus 3 wk ‘leuke dingen doen’, maar heb verschillende klachten die jij ook beschrijft : extreem moe, soms ook overdag moeten slapen, spierpijn, hoofdpijn, rommelige buik – terwijl ik gewoonlijk amper last heb van hoofdpijn en buikpijn! En daarnet een extra hartklop… Ook heb ik last van oogmigraine (flikkeringen/zwarte plekken) zien. Ik ga er vooralsnog van uit dat dit ontstress klachten zijn 🙂
Author
Sorry voor mijn late reactie Lucie! Ik ging even helemaal op in de verbouwing 🙂 Wat rot dat je zoveel last hebt van deze klachten. Ik hoop dat je 3 weken hebben geholpen, en dat je ook goed hebt kunnen toegeven aan de moeheid en zo een beetje hebt kunnen herstellen. Voorzichtig doen hoor, je hebt maar 1 lijf en daar moet je het nog je hele leven mee doen! Sterkte!
Jep na 5 jaar chronische stress en een eerdere verwaarloosde burn-out nu dus officieel voor de tweede keer een burn-out die nu 9 maanden duurt en helaas pas 27 jaren jong. Toch vind ik wel iets opmerkzaam aan je verhaal, ik citeer “Er is iets mis met je lichaam, niet met je hoofd”. Dit blijkt toch bij vele een heel ander verhaal te zijn en zo ook bij mij. De geestelijke klachten van de burn-out vond/vind ik misschien nog wel de ergste, bij mij bestonden en sommige bestaan nog steeds uit; gejaagd zijn, nerveus, angstig, prikkelbaar, verdrietig, agressief en iedere ochtend de zenuwen die door je lichaam gieren, de onrust die je naar de keel vliegt, vreselijk vond ik het. Nog heb ik er zulke kl*** dagen tusse zitten waarbij ik plots heel angstig kan worden en vlucht gedrag vertoon, apart maar vooral heel vervelend. In de lichamelijke klachten kan ik me ook zeker vinden, ik had het alleen juist heel erg koud met zo nu en dan flinke opvliegers. hartkloppingen niet normaal meer, ik tikte soms de 160 aan en heb om die reden na enkele maanden ook bètablokkers voorgeschreven gekregen (helaas ben ik weer één van de uitzonderingen die slecht reageerd op dit medicijn dus helaas pindakaas, het werd kiezen uit twee kwade, ik koos voor de hartkloppingen) nu gaat dat gelukkig al een stuk beter maar ben nog bijna iedere dag kots misselijk, gek wordt ik ervan, in het begin van de burn-out was ik geregeld aan het overgeven zo kotsmisselijk dat ik was, kon niks meer eten en de kilo’s vlogen eraf, nu gelukkig weer aangekomen want dat kon ik wel gebruiken 😉 na 9 maanden mag ik echt wel zeggen dat ik de betere kant op aan t gaan ben maar ik ben er nog niet, ben heel snel moe en overprikkeld, kan nog weinig hebben en alles onderhouden zoals werk, thuis, vrienden, familie vind ik dan soms ook een flinke opgaven met 2 jonge kinderen. Ik heb veel dingen geleerd de afgelopen maanden en dat is dat lichaam en geest 1 zijn, verwaarloos nooit de singalen die je lichaam al ruimschoots van te voren aangeeft, wees eerlijk naar jezelf en geef duidelijke grenzen aan, onthoudt wat echt belangrijk is in het leven en geniet, geniet van alle kleine dingen want het leven is onvoorspelbaar. Ik wil nooit meer terug naar die ellendig afgrond en daar zal ik zelf voor moeten zorgen. Voor iedereen in deze zware periode, het beste gewenst, houdt moed want er komen betere dagen…
Mar onlangs geplaatst…Ayla’s Grote Avontuur: aan de slag!
Ik zit er midden in laatste half jaar heel veel stress dus oorzaak bekend. Maar me lijf kapot. Maar nu als ik ontspannen ben, reagwert me lijf ook heftig pijn net of het ontspannen niet herkend, ligisch eigenlijk toch. Ik heb ook fibromyalgie en whiplash dus pijn always there. Elke schrik akie bij mij gapen zweten, trillen hyperventilate…bah uitgeput.
Ik ven er dus nog lang niet…maar kont goed, zoveel herkenning geeft oom hulp.
Author
Jeetje Sue, wat een nare situatie! Het is inderdaad precies zoals je zegt, je lichaam herkent het ontspannen gevoel gewoon niet meer. Ik hoop voor je dat je de rust en ruimte kunt vinden om te herstellen!
Zou dat het zijn???
Na 30 jaar mijn baan opgezegd,(lees stressvolle baan) compleet ander werk gaan doen.
Deze baan geeft voldoening, ik word gewaardeerd, ook een nieuw fenomeen!!
Niet meer in het weekend werken, vrij zijn met mijn gezin, ik sta nu langs de lijn als mijn zoon wedstrijd heeft van
honkbal, waar mijn man coach van is, drink na afloop nog wat met vaders en moeders die er altijd wel waren.
Wat leuk dat je er ook bij bent!.
Ik dacht wat heerlijk allemaal, totdat ik misselijk werd dagelijks, moe, niet kunnen slapen, kilo of tig aankwam,hartkloppingen, zo erg dat ik met grote ogen de dokter aankeek
die mij vertelde dat ik per ambulance direct naar het ziekenhuis gebracht moest worden.!
Gisteren avond op een BBQ zei een vriend tegen mij, weet wat jij ervaart……… ontstressen!!!
Ik kwam deze site tegen, heb alles kunnen afvinken,
Ga woensdag weer terug met mn hartkastje, en zal dit even voorleggen als er weer niks uitkomt.
Zou dit het kunnen zijn !!!!!!!
Het is een tijdje geleden zie ik maar oke.
Ik heb stress gehad door een conflict met de woonstichting, wat een eikels kunnen dat zijn zeg
helemaal niks sociaal.
Ik heb nu de zaak afgehandeld, na een lange tijd, en veel stress.
Heb nu ineens van alles, zoals springende spiertjes, ook bij hartstreek, overslagen, fladderen en zo, maar bij inspanning niet, de zaak is dan oke, lekker in de natuur sprinten.
De ontspanning is gaande, ik do dat actief nu, de hartritme storingen zijn wel erg vervelend soms, alsof de zaak uit elkaar spat al dat gespring in je borst.
Nu ik type trouwens alles lekker rustig, hartslag is rond de 60 met mooi sinusritme, ik ben 64.
Dat gaat me nooit meer overkomen, ik ga zorgen dat de stress bij de tegenpartij blijft als ik zoiets weer meemaak en niet mij, nederland is bepaalt slecht in zijn sociale taken, maar dat zien we nu terug in de regering die viel en een nieuwe soort regeren die moet komen.
Of is 5G die nu in de lantaarnpaal zit een oorzaak?, ik ben electrosensitieve wat in een ziekenhuis is onderzocht. Maar dan zou ik nu ook last moeten hebben, valt wel op als de bank opga en liggen het dikwijls erger wordt.
Huisarts opgedragen een brief te maken voor de carcioloog, een onderzoekje kan geen kwaad voor de gemoedsrust natuurlijk, ik kan me prima inspannen, hartslag boven het gemiddelde kan ik prima aan zelfs, maar doe dat niet dagelijks natuurlijk, ik hou me aan de natuurregels.
vrg kees