Transitie en doelen; een nieuwe update!

In de vorige update vertelde ik je al dat ik in een soort tussenfase zit, waarin ik zelf kan bepalen wat ik doe, hoe ik het doe, waarom en wanneer en dat ik daardoor dus mijn eigen identiteit opnieuw aan het shapen ben. Terwijl ik dat schreef moest ik denken aan de coach die mij heeft geholpen met loopbaanissues. Zij vertelde mij namelijk destijds over de transitie-fase en hoe je daar ontzettend vast in kunt komen te zitten.

Dit is de periode tussen een einde en een begin. De eerste keer dat ik dat hoorde moest ik daar even over nadenken, omdat je meestal alleen over het gedeelte tussen begin en einde nadenkt.
Maar aan iedere fase komt op een goed moment een einde, en dat loopt niet altijd hand in hand met een nieuw begin. Neem een relatie bijvoorbeeld, soms ben je al een hele tijd klaar met iemand voordat daadwerkelijk het hoge woord eruit is. Je bent in je hoofd wel al bezig met het einde, maar het is er nog niet echt. En omdat het einde nog niet definitief bepaald is, kan je ook nog niet met iets nieuws beginnen. Deze transitie-fase is wat ik bedoel. Het doorhakken van een knoop, het afspreken van een einddatum, het uitmaken van een relatie, dat is pas het échte einde.

Heel vaak gaat het mis in de transitie-fase. Mensen blijven toch hangen in die ongezonde relatie, je durft toch je baan niet op te zeggen. Óf je neemt geen stappen onderweg naar een nieuw begin, in mijn situatie zou dat dus betekenen dat ik thuis blijf zitten omdat ik de stappen voor een nieuwe baan niet zet.
De huidige situatie is bekend en daardoor veilig (hoe ongezond die situatie ook kan zijn) en iets nieuws ondernemen is altijd spannend, en mensen zijn eerder geneigd om bij het veilige te blijven dan in het diepe te springen.

Dit is het punt waarop plannen van veel mensen helemaal misgaan, en dat is hartstikke zonde! Want dan blijf je dus stilstaan op een punt en kom je helemaal nergens meer verder in, het spreidt zich uit naar andere delen van je leven en voor je het weet ben je een paar jaar verder en diep ongelukkig.

Hoe moeilijk het ook is om het veilige achter je te laten: doe iets!

Terug naar Ayla’s Grote Avontuur. Wat ik momenteel doe is heel veel doelen zetten. Een tijd geleden schreef ik al over het bereiken van je doelen, dus het werd tijd om het toe te passen in mijn transitiefase.
Met mijn coach heb ik destijds bekeken wat ik kan doen als ik vastloop, alhoewel dat nu nog niet aan de orde is. Een van die dingen voor mij is schrijven. Als ik thuis een beetje over ideeën zit na te denken maar het daar bij blijft dan ga ik het van me af schrijven. Meestal krijg ik daarvan alweer zoveel duidelijkheid en helderheid dat ik er ook doelen aan vast kan plakken.
Daarnaast heb ik gezegd dat ik per probleem moet kijken wie me het beste kan helpen en dan met hem/haar ga afspreken. Dit laatste is er een beetje bij in geschoten, maar ik heb onbewust wel veel mensen gesproken en tips gekregen.

Ik heb van me af gezet dat ik mensen met wie ik een netwerk afspraak wil moet bellen, eerste contact kan ook via de mail gelegd worden. Zelf voel ik me daar veel lekkerder bij, en iemand zei laatst heel terecht: je geeft degene die je benadert ook meer ruimte om te bedenken of hij/zij er voor open staan.
Zo heb ik dus een aantal scenario’s geschreven, en meteen afspraken gemaakt met een aantal mensen. Back in the saddle again!

Nou, of het een samenhangend verhaal is geworden betwijfel ik, maar een update is het zeker.

Heb jij wel eens vastgezeten in zo’n transitie? Wat is jouw go-to plan wanneer dat gebeurt?