Weekoverzicht #8

Zoals al aangekondigd een andere insteek van mijn weekoverzicht. Ik vind het heel leuk om te doen, maar ik maak echt niet iedere dag wat boeiends mee. Ja, dat weet ik, dat is nou juist het leuke van voyeurisme; het maakt allemaal niet uit of het boeiend is, als we maar mee kunnen kijken. Maar om te schrijven is het hartstikke vermoeid, daarnaast vergeet ik de héle tijd dat ik foto’s moet maken. Eens even kijken of het zo allemaal nog te doen is!

Vorige week maandag ontdekte ik op de insta van Healthyjuf een heel leuk uitziend dagboek-achtig to-do lijstje. Hashtags eronder wezen me naar de wondere wereld van het Bullet Journal. Ik had laatst al verteld dat ik nu ik thuis ben wel een een boekje heb wat ik dagelijks bijhoud zodat ik wat constructiefs met mijn dagen doe. Ik ben sowieso dól op lijstjes, dus ik was na 1 keer lezen volledig verkocht. Überhaupt, als je op Instagram zoekt op #bulletjournal dan gaat er een soort scheur van creativiteit open die allerlei blije lettertypes combineert met lijstjes; count me in!

Nou, ik dus dinsdag meteen op pad gegaan, want maandag was het 1 augustus en ik ben OCD genoeg om niet halverwege een maand te kunnen starten, dus dan zou ik weer een maand moeten wachten. Nee, ik dook dus meteen de actie in. Voor veel te veel geld een Moleskin boekje gekocht, want die heeft stippeltjes ipv lijntjes en daar kan je veel beter op bulletjournalen (as if it matters, maar goed). Nieuwe fineliners van de Hema gekocht, kalligrafie stiften en ik was he-le-maal klaar voor dit nieuwe avontuur.

Aan het einde van de maand doe ik misschien wel een hele blogpost over mijn Bullet Journal, want ik ben helemaal verkocht. Het werkt als een tiet, en ik zit vol met goede intenties, nuttige lijstjes and whatnot.

Afgelopen weekend hebben Jan en ik lekker beide dagen gevaren. De boot van Jan was weer kapot, dus die waren we weer een paar weken kwijt geweest en nu konden we hem ophalen.
Zaterdag was de Canal Parade in Amsterdam, en daar houden wij dus helemaal niet van. Wacht even, dat klinkt gek, ik vind de Canal Parade superleuk om naar te kijken, maar niet om bij in de buurt te varen, noch om in de drukte van de stad rond te lopen. Zelfde verhaal als met Koningsdag, dan zijn wij buiten de grachten, en het liefst zelfs buiten Amsterdam te vinden.

We zijn dus lekker gaan lunchen in Ouderkerk a/d Amstel bij Paardenburg in de zon. Daarna verder doorgevaren richting Mijdrecht. We hebben uiteindelijk even aangelegd in een slootje in een weiland en hebben daar heerlijk in de zon gelegen. Eindelijk een beetje zomer!

Zondag was het rotweer, maar een werkende boot is een werkende boot en daar moet gebruik van worden gemaakt. Met een aantal vrienden van Jan zijn we door de grachten gaan varen, lekker geborreld, hartstikke gezellig.
Nét toen we op het IJ langs die enooorme cruiseships voeren viel de boot weer stil, shit. Sleepje gekregen van een passerende boot naar een iets chillere plek (we lagen letterlijk tussen 2 van die kolossen in) en daar bleek: benzine op. Gelukkig! Eind goed al goed, de zon brak door en wij hadden een heerlijke dag!

Maandag had ik een afspraak met mijn trainer waar ik als een berg tegenop zag. Ik was namelijk laatst in een blije bui op de weegschaal van de sportschool gaan staan en toen BAM; mijn dromen aan duigen; maar liefst 4 kilo aangekomen. Terwijl ik erop was gaan staan omdat ik juist zoveel fitter ben en voor mijn gevoel was afgevallen, er was in ieder geval ten positieve iets veranderd aan mijn lichaam.

Nou, maandag mocht ik dus op de échte weegschaal. Zo eentje met handvatten en blote voeten die dan alles meet wat in je lichaam zit. Helemaal zenuwachtig voor het resultaat stond ik daar, klamme handjes en met trillende voetjes op die plaat.
Ik ben normaal niet heel erg bezig met mijn gewicht, maar door die burn-out ben ik net een beetje te dik geworden en die kilo’s willen er maar niet af. Ondanks dat ik probeer te focussen op fitter worden en niet per se op afvallen was die 4 kilo extra echt een bummer.

En toen de meting: die 4 kilo die stond er nogsteeds op. Shit.
Begint mijn trainer te lachen! Hij zei ‘Dit is dus precies waarom je nooit naar het gewicht alleen moet kijken’. Wat blijkt nou?! Ik ben heel veel fitter geworden!! Maar liefst 2 kilo meer spierweefsel dan de vorige meting, en 1,3 kilo meer vocht. Ik zit nu qua vocht op 45% en dat schijnt het minimum te zijn dus dat is eindelijk goed. En die 2 kilo spieren daar ben ik natuurlijk hartstikke trots op!
Die 700 gram extra en die halve procent meer vetmassa daar hoor je mij dan niet over klagen, dat is dan de volgende stap wel. Yes!!

Vorige week vrijdag had Jan op kantoor een bake-sale. Ze hebben daar sowieso KiKa als algemeen goed doel, zo moet je bijvoorbeeld op vrijdag €5,- doneren als je casual naar kantoor wil komen en doen een aantal van hen ook marathons enzo. Deze keer dus een bake-sale ten goede van Kika.
Mooi, twee vliegen in 1 klap want ik wilde nog een gaaf recept uitproberen voor de blog en dan kon ik meteen foto’s maken, het recept uitschijven, en alles wat erbij komt kijken (proeven!!).

Halve dag mee in de weer geweest, het was sowieso nogal een recept (geen spoilers, jullie krijgen hem later dit jaar namelijk nog voor je kiezen!) en het foto’s maken tussendoor neemt meer tijd in beslag dan je denkt.
Ik had niet echt een goede bakschaal, daar was ik al eens eerder tegenaan gelopen. Gewoon zo’n standaard ovenschaal van de Ikea doet normaal prima zijn werk. Ik had al eens brownies gemaakt die in het midden niet gaar waren geworden, maar ik dacht ‘ach!’ en ik ging er gewoon voor.

Stukje bij beetje kwam het hele recept bij elkaar en ging het dus die ovenschaal in, en uiteindelijk de oven zelf, maar helaas: zelfde verhaal! In het midden was het totaal niet gaar geworden terwijl hij aan de randen al zwart begon te worden 🙁 🙁
Ik heb nog geprobeerd om hem op een lagere temperatuur verder te laten bakken, maar het mocht niet meer baten, ik heb zelden zó iets mislukts gezien!

Uiteindelijk ’s avonds laat nog even gauw een appeltaart in elkaar gedraaid, foolproof recept, zodat Jan gelukkig toch zijn bake-sale nog kon laten slagen. Voordat Jan een foto kon maken was de taart al weg 🙂
Binnenkort een goede schaal halen en het nog een keer maken! Keep you posted!

Vorige week woensdag werd mijn omaatje alweer 77 jaar! Mijn hele familie komt uit Den Haag, en de meesten wonen daar ook nog steeds (in de omgeving). We gaan eigenlijk altijd Indonesisch eten, dat doen we al zo lang ik me kan herinneren en het verveelt natuurlijk nooit!

Omdat ons favoriete restaurant (Sarinah) al een tijdje failliet is (hoe dan?!) gaan we nu heel Den Haag door om een nieuwe favoriet te zoeken. Deze keer: Blauw op de Javastraat (coincidence? I think not!)

We namen een aantal rijsttafels zodat er genoeg vega was voor mijn oma en genoeg vlees voor de rest van ons. Het is een modernere Indonees en dus krijg je kleinere bakjes, mooi gepresenteerd eten en zijn de smaken iets meer aangepast op een groter publiek. En vooral dat laatste vond ik jammer; geef mij maar gewoon een stapel sateh kambing en wat pittige bijgerechten, dan ben ik gelukkig.
Mijn tante en ik hadden zelfs het idee dat we een beetje te weinig hadden, tegen het einde zaten we nog niet vol en waren de bakjes toch al wel erg leeg.

Het klinkt nu erg negatief, want ik heb wel gewoon lekker gegeten en het was ook vooral hartstikke gezellig, maar volgende keer zoeken we denk ik gewoon weer door naar een nieuwe favoriet!

Ohja, ik was natuurlijk weer vergeten foto’s te maken, dus hieronder een overzicht van wat afgelopen week vooral een home-made pizza obsessie was. Naanbrood, wraps, Turks brood, ik heb alles gebruikt als bodem! En ook een heerlijke orange chicken gemaakt!

Verder heb ik gewoon een beetje zitten klooien. Wenkbrauwen geverfd, een aantal broeken van Jan gerepareerd, een nieuwe krabpaal voor de katjes opgehangen (krabplank dus eigenlijk), veel gesport, veel gelezen en to be honest: behoorlijk wat op Netflix gezeten. Maar hee, dit kan je ook geen zomer noemen, dus neem het me eens kwalijk 😉 Wanneer het droog was heb ik trouwens wel lekker gewandeld.

Gisteravond wat gaan drinken met een vriendinnetje bij Coffee & Coconuts, mijn op één na lievelingsspot in de buurt. De overige avonden hebben Jan en ik lekker op de bank gehangen. Vrijdag en zaterdag lagen we zelfs vroeger in bed dan op een gemiddelde doordeweekse avond! Living the wild life!

Zo, ik weet niet hoe jullie het vinden lezen, maar voor mij is dit echt vele malen leuker om te schrijven! Het ging ook supersnel, terwijl ik normaal behoorlijk lang bezig ben met uitpluizen wat ik wanneer eigenlijk gedaan heb en er dan nog wat leuks van te breien ook.
Nu nog leren foto’s te maken van alles 😉

Wat vind jij deze nieuwe opzet? Yay or nay?!