Boekrecensie: De meeste mensen deugen

Op de een of andere manier was ik niet per se late to the party, ik had gewoon het hele feestje gemist. Sinds Juliëtte erbij is gekomen kijk ik niet zo veel tv meer, ik volg niet zo veel nieuws en programma's als DWDD gingen sowieso al aan me voorbij.

Zo kon het dus gebeuren dat ik eigenlijk net pas doorhad dat Rutger Bregman een nieuw boek uit heeft gebracht en dat het nogal een big deal schijnt te zijn.

Een non-fictieboek uitlezen is me letterlijk nog nooit gelukt, maar omdat dit boek op Storytel voorbijkwam durfde ik het aan. Leuke bijkomstigheid: hij leest het zelf voor! Geeft toch net even een andere dimensie dan wanneer een random BN-er met een leuke stem het doet.

Ik koop dus ook nooit non-fictieboeken, want die blijven standaard half gelezen ergens verstoffen. Maar, uitzonderingen bevestigen de regel. Dit boek heb ik net uit op Storytel en ik ga hem meteen hardcopy aanschaffen.

Want om maar met de deur in huis te vallen: ik vond het geweldig. Dit boek wil ik op de boekenplank hebben staan om te kunnen herlezen en herlezen en, welja, nog een keer herlezen.

Nou, hij heeft de titel nogal goed gekozen. Want het boek is een uiteenzetting van redenen waaruit blijkt dat de meeste mensen deugen. Duidelijker kan haast niet!

In het boek komen ontzettend veel theorieën aan bod waarop ons huidige beeld van de mens is gebaseerd. Niet uitsluitend op die theorieën, maar ze spelen wel een grote rol. Rutger Bregman haalt de meeste theorieën onderuit. En dan niet uit grootspraak en betweterigheid, maar door een extra laagje onderzoek te doen naar deze theorieën.

Dat is ook meteen wat ik zelf zo verfrissend vond aan het boek. Ik ben iemand die graag de 'waarom?' achter dingen weet. Als hij in dit boek gewoon had verkondigd dat onderzoek zus-en-zo niet klopt dan zou ik niet geïnteresseerd zijn geweest.

Zijn hele uitleg van een theorie of onderzoek, de gevolgen daarvan en waarom iets wel of niet klopt geeft een zeer compleet beeld. Daardoor laat hij je nadenken en zelf inzien hoe het zit.

Ja, I know. Maar dat is het dus absoluut niet! Het boek is vlot geschreven, met een persoonlijk tintje en her en der een grapje.

Rutger Bregman neemt je mee in zijn gedachtegang, zijn onderzoeken en hoe hij tot zijn conclusies komt. Wat ik behoorlijk fantastisch vind is dat hij een aantal keer zijn eigen eerdere boeken onderuit haalt. Nou, oké, dat is misschien overdreven. Maar hij durft te zeggen dat hij er eerder naast zat.

Dat houdt voor mij de mogelijkheid open dat er in de toekomst wellicht nieuwe inzichten zullen komen in de onderwerpen die hij in dit boek beschrijft. En juist dát maakt wat hij zegt des te aannemelijker.

Hij laat zijn ego niet meespelen, maar serveert je gewoon feiten die nu bekend zijn. Doe ermee wat je wilt.

Dat sluit allemaal weer prachtig aan bij de hoofdboodschap van het boek: de meeste mensen deugen.
De meeste mensen kunnen prima zelf nadenken als je ze alle informatie geeft. Als je mensen behandelt als normale, vriendelijke mensen, dan blijken die mensen inderdaad hartstikke normaal en vriendelijk te zijn.

Hij behandelt de lezer als een gewone gesprekspartner met wie hij een goed gesprek heeft over de mens. En dat is in een boek met zo'n zware boodschap heel belangrijk.

Ja, vond ik wel. Uiteindelijk is de conclusie heel fijn: de mens is van nature goed. Maar er zijn veel redenen waardoor we als mensheid zijn waar we zijn. En dat is niet overal even best.

Sterker nog: er gaat hartstikke veel verkeerd! We doen van alles fout, denken verkeerde dingen over elkaar, ons hele wereldsysteem zit verkeerd in elkaar.

Met mijn neus nog maar eens op die feiten worden gedrukt vond ik best rot.

Maar, zoals hij ook in dit boek laat zien zijn wij mensen nogal doemdenkers. The negativity bias: je krijgt tien complimenten en één puntje van kritiek. Wat onthoud je? Juist.

En dus gedraag ik mij menselijk. Rutger Bregman schotelt me een heel boek voor met voorbeelden waarom de mens deugt en ik onthoud vooral dat we onze eigen wereld verpest hebben.

Daarom ga ik het boek kopen. Mezelf eraan blijven herinneren dat de mens inderdaad deugt.

Zodra de boodschap weer begint te vervagen en mijn roze bril over de mensheid vieze glazen krijgt zal ik het boek er weer bij pakken.

Ik zal het ongetwijfeld met veel plezier herlezen. Daar zorgt de heerlijke schrijfstijl wel voor. Van de inhoud en boodschap krijg je tijdens het lezen meteen goede zin.

Ondertussen probeer ik een aantal leefregels van the man himself  toe te passen in mijn leven: 'Bij twijfel, ga uit van het goede.'
En vooral: 'Kom uit de kast, schaam je niet voor het goede.'

We worden doodgegooid met heftig nieuws, prachtige fake plaatjes op Instagram en klagen lekker tegen elkaar. Je hoort zo weinig goed nieuws, mensen vertellen het niet aan elkaar als ze iets goed hebben gedaan of gezien. En dat zou wel moeten.

De slogan van mijn website is altijd geweest: 'Ik wil jou inspireren je beter te voelen, want als jij je goed voelt dan straal je dat uit naar de wereld. En voor je het weet is de wereld een leukere plek.'

'De meeste mensen deugen' herinnerde mij er maar weer eens aan hoe belangrijk het is om dat gevoel mee te nemen het dagelijks leven in. Beinvloed elkaar op een positieve manier en hopelijk komt de revolutie die dit boek kan ontketenen dan eindelijk op gang.