Voordat je daadwerkelijk emigreert is er een periode van dromen. Deze periode was bij ons niet zo heel erg lang, tussen ‘goh, wat een leuk idee’ en het moment dat de verhuiswagen voorreed zit nog niet eens een jaar.
Dagdromen over het Franse leven
Toch kun je in zo’n jaar heel wat dromen over het ideale leven dat je tegemoet gaat wanneer je op een Frans château woont. Maar, ik heb een dochter van twee en ik weet inmiddels ook wel dat dromen en de realiteit twee heel verschillende dingen zijn. De routine van alledag zie ik nog niet helemaal samengaan met mijn Franse droom.
Om er later om terug te kunnen vallen doe ik hem hier uit de doeken. Als ik dan met een krijsend kind aan mijn been zuchtend de was sta te doen in mijn Franse kasteel, kan ik nog eens teruglezen hoe ik dacht dat mijn leven eruit zou gaan zien.
Visualization is daydreaming with a purpose
Le matin
In mijn ideale leven sta ik op met het krieken van de dag. Aan de rand van het zwembad doe ik een korte yogasessie om wakker te worden, daarna trek ik baantjes terwijl om me heen de vogeltjes wakker worden. Na het zwemmen ga ik gauw douchen en haal ik de kinderen uit bed.
Make-up draag ik niet meer, want ik ben een prachtige Franse vrouw geworden met die aire van je ne sais quoi en make-up heb ik niet meer nodig om er mooi uit te zien. Ik trek een katoenen jurk aan die mooi valt en lekker zit.
Voor het ontbijt pluk ik wat fruit of groenten uit de moestuin en op de weg terug naar de keuken raap ik eieren en verzorg ik de gevederde dames.
Ik doe ook vast iets met de kinderen, geef ze ontbijt en breng ze naar school of opvang. In mijn droom gaat dat opvallend soepel en ergert niemand zich aan elkaar.
Daarna trek ik me terug in mijn bibliotheek, waar ik de deuren naar het terras openzet en mijn computer aanzet om te schrijven. Aan column of boek, aan gewoon een leuk project voor mezelf.
Hoewel, het ligt aan de dag natuurlijk. Het kan ook zomaar zo zijn dat ik in de auto stap en naar Brive-la-Gaillarde rijd om de markt te bezoeken. Rustig aan een koffietje op het terras en daarna uiterst langzaam de markt over, aarbeien proeven, vissen bekijken, verse noten kopen.
L'après-midi
’s Middags bereid ik een heerlijke lunch voor, met verse groenten uit de tuin. Of we blijven in Brive en lunchen op het terras. De lunch wordt hoe dan ook opgegeten in de buitenlucht, lekker in het zonnetje.
Om niet in slaap te vallen na de lome lunch steek ik ’s middags de handen uit de mouwen. Wat schoonmaken in huis, klussen in een van de gîtes, een vondst van de brocante opknappen. Omdat ik nergens een deadline voor heb kan ik dit heerlijk rustig aan doen. Eén tafelpoot geverfd? Een prima score.
Le soir
Het avondeten is licht, met overblijfsels van de lunch, wat salade, wat vis of vlees. Liefst iets van de barbecue, alles lekker vers. Mijn kinderen eten alles op zonder morren, want dat doen Franse kinderen nu eenmaal.
Na het eten blijven we in de zwoele zomerlucht buiten hangen. We kletsen wat, in een interessante mengelmoes van Frans en Nederlands, we spelen een spelletje of we tuinieren. Overdag is het daar te warm voor, maar in de avondschemering is het heerlijk om nog even in de tuin te werken.
Over werken gesproken, dat moet soms ook nog gebeuren. De avonden zijn daar perfect voor. Wederom die terrasdeuren open, en koele avondlucht in mijn kantoor.
Bijtijds gaan we naar bed. De kinderen hebben zichzelf in bed gegoocheld, hebben daarbij niet geprotesteerd en blijven ook keurig in bed liggen als ze erin liggen.
Op onze slaapkamer zijn de luiken dicht maar de ramen open. Warme Franse lucht en de geluiden van een zomertuin die zich klaarmaakt voor de nacht.
Over een paar jaar pak ik deze droom er weer bij. Gaan we eens even kijken hoe mijn leven er dan uitziet.
Wat denk jij? Realistisch of niet?!
